Podróż w głąb pałacowego szaleństwa – recenzja książki „Zapadły pałac” Marty Kisiel

Zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdyby Alicja z Krainy Czarów Alice spotkała Umbrella Academy, a wszystko to działo się w postapokaliptycznym, polskim lesie, gdzie logika zwinęła ogon i uciekła, zostawiając za sobą tylko absurd, czarny humor i tajemnicę? Jeśli tak (albo nawet jeśli nie), to „Zapadły pałac. Trupia Główka” Marty Kisiel jest dokładnie tym, czego szukacie. To powieść, która już od pierwszych stron łapie nas za gardło i wciąga w wir wydarzeń tak niesamowitych, że ciężko jest odłożyć ją na bok. Zapomnij o bezpiecznych, przewidywalnych historiach – tutaj każda strona to krok w nieznane, a zwykły szkolny obóz rekrutacyjny okazuje się być koszmarem rodem z najbardziej pokręconych snów. Marta Kisiel, znana z łączenia groteski z emocjami, po raz kolejny udowadnia, że w jej głowie mieszczą się światy, których istnienie jest zarówno przerażające, jak i fascynujące. Przygotujcie się na lekturę, po której już nigdy nie spojrzycie tak samo na grę w ciuciubabkę, żaby czy… baranki. To literacka jazda bez trzymanki, która zadowoli zarówno fanów urban fantasy, jak i tych, którzy cenią sobie sarkastyczny, inteligentny humor.

Emka Jaroszewska, nasza główna bohaterka, ma pecha. I to wcale nie literackiego, ale życiowego. Oblała egzaminy do liceum, a jej ostatnią deską ratunku jest tajemnicza placówka. Już sam początek powieści, w którym Emka zostaje „porzucona” przez matkę, a telefon przestaje działać, zwiastuje, że to nie będzie standardowa rekrutacja. Razem z grupą innych nastolatków – i uroczo irytującą dziesięciolatką – ląduje w środku lasu, mając za jedyne schronienie stary, zapadły pałac. I tu zaczyna się prawdziwa zabawa, która, jest daleka od normalnej wycieczki szkolnej.

Marta Kisiel ma niezwykły talent do kreowania atmosfery, w której niepokój miesza się z rozbawieniem. „Zapadły pałac” to majstersztyk w tej dziedzinie. Zjawiska, które w innej książce wywołałyby czystą grozę, tutaj są podane z taką dawką absurdu i ironii, że my miotamy się między śmiechem a dreszczem. Mordercza gra w ciuciubabkę, w której naprawdę można stracić życie, dziewczynki zamieniające się w baranki, czy żaby potrafiące połknąć człowieka – to tylko wierzchołek góry lodowej osobliwości. Autorka nie boi się przekraczać granic, a jej wyobraźnia zdaje się nie mieć żadnych barier, co jest jednym z największych atutów tej powieści. To jest świat, w którym zasady są płynne, a przetrwanie zależy często od sprytu i zdolności do adaptacji do totalnego wariata.

Jednak to nie tylko dziwaczne wydarzenia stanowią o sile książki. Kluczowym elementem są bohaterowie, z Emką na czele. Emka to postać, z którą łatwo się utożsamić, mimo jej specyficznych okoliczności. Jest nieidealna i walczy o swoje miejsce w świecie, który ciągle rzuca jej kłody pod nogi. Jej wewnętrzny monolog pełen jest trafnych, choć często pesymistycznych, spostrzeżeń. Towarzyszący jej nastolatkowie również są dobrze zarysowani – każdy z własnym bagażem, tajemnicą i kompleksem, który w pałacowym piekle wychodzi na światło dzienne. Obóz rekrutacyjny szybko staje się poligonem doświadczalnym dla ich psychiki, wymuszając na nich szybkie dojrzewanie i podejmowanie decyzji o wadze życia i śmierci. Relacje między postaciami są dynamiczne i pełne napięć, ale też zaskakującej solidarności. W obliczu zagrożenia tworzą się nieoczekiwane sojusze, a maski opadają, ukazując prawdziwe charaktery. Marta Kisiel świetnie balansuje między ukazaniem strachu a młodzieńczym buntem, który każe im walczyć z absurdalnym złem. Postacie nie są czarno-białe, co dodaje im głębi. Nawet najbardziej irytujący bohaterowie mają swoje momenty, a ich ewolucja jest jednym z bardziej satysfakcjonujących elementów lektury.

Marta Kisiel posiada niezwykle charakterystyczny styl. Jej język jest barwny i bogaty w wyrażenia potoczne i młodzieżowe.  Humor sprawia, że nawet w najbardziej mrocznych momentach na naszej twarzy pojawia się uśmiech. Zdolność autorki do tworzenia barwnych, wizualnych opisów powoduje, że pałac, las i wszystkie dziwaczne stwory są żywe i niemal namacalne. Powieść jest pełna zwrotów akcji i ma idealnie wyważone tempo. Razem z Emką próbujemy rozszyfrować, co tak naprawdę dzieje się w „Zapadłym pałacu”, a kolejne tajemnice są dozowane w taki sposób, że poczucie zagadki i niepokoju nie opuszcza aż do finału. Pomimo fantastycznych elementów, pod płaszczem groteski kryje się głębokie przesłanie o akceptacji siebie, walce z przeciwnościami losu i prawdziwej sile przyjaźni. To powieść o przetrwaniu w świecie, który nie ma sensu, co można interpretować jako metaforę dorastania.

„Zapadły pałac” to więcej niż tylko książka, to doświadczenie. To lektura, która bawi, intryguje, czasem przeraża, ale przede wszystkim zmusza do myślenia. Marta Kisiel stworzyła dzieło, które jest świeże, oryginalne i zabawne. Jeśli jesteście gotowi na to, by porzucić konwencjonalne ramy fantasy i dać się ponieść wodzom fantazji autorki, to ta książka jest dla Was obowiązkowa. Jest to idealna propozycja dla fanów literatury młodzieżowej, którzy szukają czegoś z pazurem, jak i dla dorosłych czytelników, którzy cenią sobie inteligentny humor i dobrze skonstruowaną, wciągającą intrygę.

O książce:
Tytuł: Zapadły pałac
Autor: Marta Kisiel
Wydawnictwo: Mięta
Data wydania: 2025-09-24
 Liczba stron: 336
Gatunek: Fantastyka, Literatura młodzieżowa

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu:

Sprawdź, gdzie kupić: