Zanurzmy się w świat, gdzie szum prastarej kniei splata się z szemraniem rzecznych fal, a codzienna krzątanina niesie ze sobą niematerialną obecność dawnych bóstw i duchów. W tej rzeczywistości istnieje subtelna, acz potężna granica. Nie wyznaczają jej kamienne słupy ani nie strzegą zbrojni. To utkany z tradycji, obyczajów i głęboko zakorzenionych przekonań niewidzialny próg. Co stanie się, gdy młoda dusza, przepełniona ciekawością świata i tęsknotą za swobodą, odważy się przekroczyć tę niematerialną barierę? Joanna Tekieli w swojej powieści „Widunka” zaprasza nas w fascynującą podróż do serca słowiańskiej osady, by snuć opowieść o buncie, poszukiwaniu własnej ścieżki i odkrywaniu prawdziwej wolności w świecie, którym rządzą pradawne prawa i zwyczaje.

„Widunka” przenosi nas w malownicze okolice Wiklińca, osady pulsującej rytmem natury. Życie jej mieszkańców wyznaczają pory roku, praca na roli i tradycyjne rzemiosła, takie jak sztuka wyplatania koszy z wikliny. W tym uporządkowanym świecie dorasta Mira, dziewczyna, która odznacza się na tle społeczności. Płonie w niej iskra niezależności i nieposkromione pragnienie poznania świata rozciągającego się poza granice Wiklińca, odkrycia innych osad i zwyczajów. Ta wrodzona ciekawość i niepokorność sprawiają, że oczy starszyzny coraz częściej spoglądają na Mirę z narastającą nieufnością. W ich mniemaniu jest niesforna, nieokiełznana, a jej postawa stanowi potencjalne zagrożenie dla kruchej równowagi ustalonego porządku. Pragnąc stłumić jej buntowniczą naturę i wtłoczyć ją w ramy tradycyjnego życia, starsi podejmują brzemienną w skutkach decyzję – zamierzają wydać ją za mąż za znacznie starszego mężczyznę. Mira jednak nie zamierza biernie poddać się woli starszyzny. W jej młodym sercu płonie żarliwy ogień sprzeciwu i głębokie przekonanie o niezbywalnym prawie do decydowania o własnym losie. Zamiast z pokorą przygotowywać się do swaćby, Mira zdobywa się na śmiały i ryzykowny krok – postanawia uciec z Wiklińca, kierując się nieznaną przyszłością. Jesteście ciekawo, jak potoczy się jej pełna niewiadomych wędrówka?

Joanna Tekieli obdarzona jest niezwykłym talentem snucia opowieści, który sprawia, że już od pierwszych stron bez reszty zanurzamy się w przedstawionym świecie. Jej styl pisarski jest niezwykle plastyczny i bogaty w zmysłowe detale – opisy przyrody są tak żywe, że niemalże czujemy aromat polnych ziół, słyszymy cichy szelest leśnych liści i widzimy migoczące w porannym słońcu krople rosy. Autorka z niezwykłą łatwością buduje atmosferę, która potrafi być zarówno ciepła i kojąca, jak i pełna subtelnego napięcia. To właśnie ta wyjątkowa umiejętność kreowania sugestywnego klimatu sprawia, że historia Miry, głównej bohaterki, wciąga nas bez pamięci. Joanna Tekieli posługuje się lekkim piórem, dzięki czemu płyniemy przez narrację otuleni jej opowieścią. Nie unika także poruszania trudnych i złożonych tematów, z empatią i wnikliwością ukazując ludzkie słabości i ułomności. Czytając „Widunkę”, ma się autentyczne wrażenie, jakby wsłuchiwało się w opowieść snutą przy rozpalonym ognisku przez kogoś bliskiego – opowieść przepojoną mądrością, głębokimi emocjami i subtelną wiarą w siłę ludzkiego ducha.

„Widunka” to znacznie więcej niż tylko fascynująca opowieść osadzona w realiach słowiańskich wierzeń. To uniwersalna historia o dorastaniu, nieustannym poszukiwaniu własnej tożsamości i odważnym życiu w zgodzie z wewnętrznym głosem. Mira, mimo że osadzona w konkretnych historycznych realiach, jest postacią, z którą współczesny czytelnik z łatwością może się utożsamić. Jej wewnętrzne dylematy, bunt przeciwko narzuconym rolom społecznym i silne pragnienie samostanowienia pozostają niezwykle aktualne niezależnie od upływu czasu i zmieniających się epok. Książka porusza ważne i ponadczasowe tematy, takie jak niepodważalna siła tradycji i jej często ograniczający wpływ na jednostkę, fundamentalne znaczenie wolności wyboru, bezcenna wartość przyjaźni i wsparcia ze strony bliskich, a także głęboka potrzeba akceptacji samego siebie, ze wszystkimi swoimi wadami i zaletami. To również opowieść o tym, jak głupiady (głupie zasady) stworzone przez ludzi potrafią kształtować życie społeczności, skutecznie sterując mieszkańcami danej osady. Czyż strach przed surową karą za ich złamanie nie jest potężnym motywatorem do bezrefleksyjnego posłuszeństwa? To wreszcie historia o tym, że nie należy bać się nieznanego, że czasami warto odważyć się na zmianę, porzucić utarte schematy i skostniałe zwyczaje na rzecz czegoś nowego, potencjalnie lepszego, bardziej odpowiadającego naszym wewnętrznym pragnieniom.

„Widunka” Joanny Tekieli to poruszająca i pełna mądrości opowieść o odwadze bycia sobą, o niełatwym poszukiwaniu własnej drogi w świecie często pełnym ograniczeń i o niezwykłej sile płynącej z harmonii z naturą i zaufania do własnej wewnętrznej mądrości. To książka, która zachwyca swoim unikalnym klimatem, bez reszty wciąga w fascynujący świat słowiańskich wierzeń i skłania do głębokiej refleksji nad własnym życiem i wyborami. Z całego serca polecam ją każdemu, kto poszukuje lektury pięknej, głębokiej i inspirującej, która pozostaje w pamięci i sercu na długo po przeczytaniu ostatniej strony. To prawdziwie literacka podróż, w którą bez wahania warto się wybrać.

O książce:
Tytuł: Widunka
Autor: Joanna Tekieli
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2025-04-23
Lektor: Joanna Domańska
Gatunek: Powieść historyczna

Książkę „Widunka” Joanny Tekieli możecie kupić na stronie księgarni woblink.com
Miłośnikom słuchania polecam w formie audiobooka, zwolennikom tradycyjnego czytania – ebooka

Za możliwość wysłuchania dziękuje:

Ocena:

Książka zainteresowała mnie:
Akcja wciągnęła mnie:
Narracja uwiodła mnie:
Temat zaciekawił mnie:
Postacie zawładnęły mną:

Podsumowanie:

„Widunka” to poruszająca i pełna mądrości opowieść o odwadze bycia sobą, o niełatwym poszukiwaniu własnej drogi w świecie często pełnym ograniczeń i o niezwykłej sile płynącej z harmonii z naturą i zaufania do własnej wewnętrznej mądrości. To książka, która zachwyca swoim unikalnym klimatem, bez reszty wciąga w fascynujący świat słowiańskich wierzeń i skłania do głębokiej refleksji nad własnym życiem i wyborami. Z całego serca polecam ją każdemu, kto poszukuje lektury pięknej, głębokiej i inspirującej, która pozostaje w pamięci i sercu na długo po przeczytaniu ostatniej strony. To prawdziwie literacka podróż, w którą bez wahania warto się wybrać.