Książki
Zanurz się w subiektywnym świecie literackich recenzji. Znajdziesz tu zbiór moich osobistych opinii na temat przeczytanych książek. Dzielę się swoimi wrażeniami, refleksjami i przemyśleniami na temat fabuły, bohaterów, języka autora i innych aspektów, które sprawiły, że dana książka była dla mnie wyjątkowa bądź wynudziły mnie.
Cicha obsesja na tle mazurskich jezior – recenzja książki „W pułapce zemsty” Wiesławy Sokołowskiej
Co łączy tragiczną śmierć sprzed lat z narastającą obsesją i sielskim krajobrazem Mazur? Czy można uciec przed przeszłością, która nieustannie zaciska pętlę na gardle? Wiesława Sokołowska, w swojej powieści „W pułapce zemsty” nie zadaje pytań, ale rzuca nas w sam środek emocjonalnej burzy, gdzie granica między miłością, pragnieniem szczęścia a wyniszczającą żądzą odwetu staje się niepokojąco płynna. To thriller psychologiczny, który hipnotyzuje od pierwszej strony, udowadniając, że najgroźniejszy wróg nie czai się w ciemnym zaułku, lecz głęboko w ludzkim sercu, zatrutej obsesją i bólem. Przygotujcie się na lekturę, która nie pozwoli Wam zasnąć, nie tylko ze strachu, ale i z czystej, niepohamowanej ciekawości, kto tak naprawdę jest katem, a kto…
„Kręte drogi do Wiklińca” – Joanna Tekieli – recenzja
Zatrzymaj się. Czy słyszysz szum prastarej puszczy, echa dawnych pieśni i cichy szept wiedźmy? Czy czujesz zapach jesiennego lasu, dymu z ogniska i smak walki o własną wolność? Joanna Tekieli, autorka, która z niezwykłą wrażliwością tka opowieści, zaprasza nas ponownie do magicznego świata słowiańskiej osady Wikliniec. „Kręte drogi do Wiklińca” to drugi tom cyklu rozpoczętego „Widunką”, ale jednocześnie ciepła i wciągająca powieść drogi, która jest niczym długi, powolny spacer ścieżką usianą zarówno kolorowymi liśćmi, jak i ostrymi kamieniami. To propozycja dla każdego, kto tęskni za literaturą, która pozwala zwolnić, wsłuchać się w rytm natury i odkryć, że pod warstwą dawnych wierzeń i obyczajów pulsują emocje i dylematy boleśnie bliskie współczesnemu…
„Droga do piekła” – Przemysław Piotrowski – recenzja
Czy można wejść do tej samej rzeki dwa razy i wyjść z niej z lepszym efektem? Przemysław Piotrowski udowodnił, że tak. Wznowienie jego thrillera, „Droga do piekła”, to nie tylko ponowne wydanie, ale gruntowna przebudowa. Jak sam autor wspomniał, około jednej trzeciej pierwotnego tekstu trafiło do kosza. To książka, która od pierwszych stron wciąga w wir mrocznych wydarzeń, nie pozwalając na chwilę oddechu. Nie miałam okazji zapoznać się z pierwszym wydaniem, więc ciężko mi porównać obie wersje, jednak mogę stwierdzić, że to wydanie to dynamiczna, brutalna i bezkompromisowa jazda, która zmusza do głębokich refleksji nad najciemniejszymi zakamarkami ludzkiej natury. Akcja rozpoczyna się w Nowym Jorku, w upalny dzień, który staje…
„Zapadły pałac” – Marta Kisiel – recenzja
Zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdyby Alicja z Krainy Czarów spotkała Umbrella Academy, a wszystko to działo się w postapokaliptycznym, polskim lesie, gdzie logika zwinęła ogon i uciekła, zostawiając za sobą tylko absurd, czarny humor i tajemnicę? Jeśli tak (albo nawet jeśli nie), to „Zapadły pałac. Trupia Główka” Marty Kisiel jest dokładnie tym, czego szukacie. To powieść, która już od pierwszych stron łapie nas za gardło i wciąga w wir wydarzeń tak niesamowitych, że ciężko jest odłożyć ją na bok. Zapomnijcie o bezpiecznych, przewidywalnych historiach – tutaj każda strona to krok w nieznane, a zwykły szkolny obóz rekrutacyjny okazuje się być koszmarem rodem z najbardziej pokręconych snów. Marta Kisiel,…
„Tajemnica tajemnic” – Dan Brown – recenzja
W sercu Pragi, miasta, gdzie każdy kamień szepta starożytne legendy, a gotyckie wieże spoglądają w przyszłość, otwiera się nowy rozdział w historii symboliki i nauki. Tym razem Dan Brown zabiera nas w podróż, która nie tylko prowadzi przez labirynty prastarych mitów, ale także zagłębia się w najbardziej skryte zakamarki ludzkiego umysłu. „Tajemnica tajemnic” to coś więcej niż kolejny thriller intelektualny. To śmiała propozycja, by na nowo zdefiniować granice ludzkiej świadomości, podważając wszystko, co do tej pory wiedzieliśmy o sobie samych. Kiedy profesor Robert Langdon staje u boku genialnej noetyczki Katherine Solomon, nie wie jeszcze, że wykład, który miał być przełomem naukowym, stanie się początkiem desperackiego pościgu. Brutalne morderstwo, zaginięcie, a…
„Ja, anielica” – Katarzyna Berenika Miszczuk – recenzja
„Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle” – to powiedzenie, które w świecie stworzonym przez Katarzynę Berenikę Miszczuk nabiera zupełnie nowego, wielowymiarowego znaczenia. W drugim tomie jej bestsellerowej serii, „Ja, anielica”, przenosimy się z piekielnych czeluści prosto do Arkadii, czyli… Nieba. To zaskakująca zmiana scenerii, która każe postawić pytanie: czy podróż w sfery niebieskie, pełne złotych golemów, świętych i pociesznych putt, okaże się równie satysfakcjonująca co wyprawa w otchłań? Katarzyna Berenika Miszczuk udowadnia, że tak, a nawet więcej – niebo w jej interpretacji jest miejscem równie intrygującym i pełnym absurdów, co piekło. Główna bohaterka, Wiktoria, po niedawnym powrocie do „normalnego” życia, zostaje ponownie wciągnięta w nadprzyrodzone intrygi. Tym razem sprawcą…
“Czarodziej śmierci” – Katarzyna Bonda – recenzja
Często myślimy, że zło to coś, co czai się w ciemnych zaułkach, w dalekich, zapomnianych miejscach. A co, jeśli tkwi w samym sercu lokalnej społeczności, ukryte za fasadą codzienności i spowite mgłą milczenia? Katarzyna Bonda w swojej powieści „Czarodziej śmierci” zaprasza nas do świata, gdzie nawet najmniejsze miasteczko może kryć w sobie tajemnice tak mroczne, że ich odkrycie grozi unicestwieniem. To opowieść o uporze, odwadze i bolesnej cenie, jaką trzeba zapłacić za poszukiwanie prawdy, gdy wszyscy wokół boją się mówić. To także kolejna, porywająca odsłona losów Leny Silewicz, która po raz kolejny musi zmierzyć się nie tylko z brutalną zbrodnią, ale i z systemem, który wydaje się być z nią…
“Kamienica pszczół” – Natasza Socha – recenzja
Niespokojny szum miasta cichnie w cieniu starej, trzypiętrowej kamienicy. Na pierwszy rzut oka, to tylko kolejny, zrujnowany budynek, przeznaczony do wyburzenia. Ale wejdźcie głębiej. Przekroczcie próg i poczujcie, jak gęste od tajemnic powietrze osiada na skórze. W tym jednym miejscu, które ocalało wbrew wszystkiemu, skrywa się sześć kobiecych historii, splecionych w sieć tak misterną i delikatną, jak pajęczyna. Natasza Socha w swojej powieści „Kamienica pszczół” zaprasza nas do świata, gdzie schronienie może okazać się klatką, a pomocna dłoń – narzędziem kontroli. To opowieść o tym, co nas definiuje, co ukrywamy, i czy naprawdę można zacząć od nowa, kiedy przeszłość wciąż brzęczy w uszach niczym natrętna mucha. Główną postacią jest Alicja,…
„Październikowa rdza” – Agnieszka Kuchmister – recenzja
Pamięć, historia, tajemnica. Jak głęboko w przeszłość trzeba sięgnąć, aby odnaleźć prawdę, która niczym rdza, powoli trawi teraźniejszość? Tę uniwersalną, a zarazem niezwykle osobistą zagadkę stawia w swojej powieści Agnieszka Kuchmister. „Październikowa rdza” nie jest kolejnym kryminałem o zaginięciu dziewczyny. To hipnotyzująca podróż w głąb małomiasteczkowej duszy, w której każdy dom, każda ścieżka w lesie i każda zatajona historia kryje w sobie ślad zbrodni i pokoleniowej traumy. To powieść, która nie tylko zmusza do myślenia, ale wręcz uwiera swoim gęstym, dusznym klimatem, udowadniając, że niektóre baśnie są przerażające, bo są prawdziwe. Fabuła książki rozpoczyna się w 1989 roku w miasteczku Szwarzeb, kiedy to w niewyjaśnionych okolicznościach znika Alicja Wicher. Mieszkańcy,…
“Ballada o śniących kwiatach” – Joanna Szarańska – recenzja
Czy kiedykolwiek czuliście, że historia może być tak piękna, że aż boli? Że słowa potrafią przenieść was w czasie i przestrzeni, prosto w objęcia przeszłości, gdzie zapach słońca na polach i szum wiatru w lipach miesza się ze wspomnieniami o wielkiej miłości? Właśnie taką moc ma „Ballada o śniących kwiatach” Joanny Szarańskiej, książka, która od pierwszych stron porywa nas w sentymentalną podróż, w głąb ludzkiego serca, gdzie miłość jest siłą tak potężną, że potrafi przetrwać wszelkie przeciwności losu. Ta książka to nie tylko opowieść o uczuciu – to również hołd złożony prostocie, naturze i upływającemu czasowi, który niczym rzeka niesie ze sobą zarówno radosne chwile, jak i ból rozstania. Adama…
„Wiatr od morza. Sztil” – Magdalena Witkiewicz – recenzja
W świecie, gdzie literatura często goni za sensacją i zawrotnym tempem akcji, Magdalena Witkiewicz zaprasza do spokojnego portu, gdzie czas płynie wolniej, a wiatr od morza niesie echa przeszłości. Drugi tom cyklu „Wiatr od morza”, zatytułowany „Wiatr od morza. Sztil”, to opowieść o ciszy po burzy, o powolnym odkrywaniu prawdy i o tym, jak trudne wspomnienia, niczym ciche morze, skrywają pod powierzchnią potężne emocje. Autorka z nostalgią i niezwykłą wrażliwością kreśli portret dojrzałej kobiety, Anny a także jej męża Andrzeja, którzy mierzą się z demonami dawnych lat, a my, krok po kroku, podążamy za ich głosem i dowiadujemy się, co tak naprawdę ukształtowało ich życie. „Wiatr od morza. Sztil” to…
„Szepty Mokoszy” – S. Błach, W. Chmielarz, N. Dziadura vel Catrina Curant, A.Kasiak, M. Krajewska, M. Krauze, M. Ludwig, M.B. Łukasiewicz, A. Maciejowska, K. B.Miszczuk, F. M. Piątkowski, E. Raj, K. Żuk-Wieczorkiewicz, K. Wierzbicka – recenzja
„Szepty Mokoszy”, antologia zrodzona z inspiracji słowiańską boginią płodności, ziemi i kobiet, zaprasza nas w intrygującą, choć niejednorodną podróż po meandrach ludzkich uczuć i dawnych wierzeń. Czternastu autorów i autorek podjęło się zadania zinterpretowania tytułowego „szeptu”, a efektem jest zbiór, w którym obok opowieści subtelnych i magicznych pojawiają się też te zaskakujące i kontrowersyjne, balansujące na granicy erotyki i horroru. To swoisty słowiański patchwork, gdzie tradycja miesza się z nowoczesnością, a dawni bogowie wciąż pozostają żywi, choć w zupełnie nowym kontekście. Wśród opowiadań znajdziemy zarówno powrót do historycznych korzeni, jak i spojrzenie na słowiańskość z zupełnie nowej, współczesnej perspektywy. Sylwia Błach w opowiadaniu „Jaryło” zabiera nas w klimaty postapokaliptyczne, gdzie…
„Harde bestie” – E. Białołęcka, A.Kańtoch, M. Wójtowicz, A. Hałas, A. Janusz, M. Raduchowska, A. Zielińska, M. Kisiel, M. Kubasiewicz, A. Jadowska, A. Nieznaj, K. Chodorowska, A.Hrycyszyn – recenzja
Trzynastka to liczba, która dla wielu budzi grozę i kojarzy się z pechem. Jednak w przypadku antologii „Harde bestie” jest to liczba, która symbolizuje potężną siłę literacką, a zarazem nieposkromioną, kobiecą wyobraźnię. Trzynaście utalentowanych autorek, trzynaście twardych bestii, które opanowały karty tej książki i trzynaście opowieści, które skradną wam serce – a może zszargają wam nerwy? Zbiór, będący trzecią odsłoną cyklu Harda Horda, to gratka dla miłośników fantastyki w jej najróżniejszych odcieniach: od mrocznego horroru, przez klasyczne fantasy, po science fiction. Harde autorki po raz kolejny otwierają drzwi do fantastycznych światów i zapraszają do niebezpiecznej gry z potworami, które czyhają na każdej stronie. Niektóre z nich są oczywiste, inne zaskakują…
„Córka ognia” – Dorota Gąsiorowska – recenzja
Płomień drzemie w każdym z nas. Czasami to iskierka ciekawości, innym razem rozżarzony żar ukrytych marzeń, a bywa, że prawdziwy ogień, który płonie w naszą historię, los i przeznaczenie. Właśnie o takim płomieniu, a właściwie o Córce Ognia, opowiada Dorota Gąsiorowska. „Córka Ognia” to książka, która od pierwszych zdań wciąga w wir tajemnic, a jej fabuła pulsuje w rytmie serca i prastarych wierzeń, zapraszając w podróż, gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością, a odnalezienie korzeni staje się kluczem do odkrycia siebie. „Nie bój się siebie i tego, co czujesz. Nie uciekaj przed sobą.” te słowa rezonują w duszy niczym cichy szept rozżarzonego węgielka, niczym zaklęcie, w którym każdy znajdzie cząstkę…
„Dumbledore. Życie i kłamstwa najsłynniejszego dyrektora Hogwartu” – Irvin Khaytman – recenzja
Albus Dumbledore. Już samo to imię wywołuje w fanach Harry’ego Pottera lawinę emocji – od bezgranicznego podziwu i zaufania, po skomplikowaną mieszankę podejrzeń i rozczarowania, którą zasiała w nas sama J.K. Rowling w finałowym tomie sagi. Przez lata wydawał się być symbolem mądrości, dobroci i nieskończonej mocy, wzorem mentora i obrońcy, który nigdy nie zawodził. Był filarem, na którym opierał się cały świat czarodziejów, uosobieniem światła w najciemniejszych czasach. Jednak co, jeśli cała ta misternie budowana fasada była jedynie starannie wyreżyserowanym spektaklem, a my – niczym Harry Potter – byliśmy tylko pionkami w jego wielkiej grze? Co, jeśli każdy jego krok, każda podjęta decyzja, każdy uśmiech i każde słowo miały…
