Jak już wcześniej pisałam, postanowiłam przeczytać wszystkie powieści Carlosa Ruiza Zafona.  Trwając w tym postanowieniu sięgnęłam po „Pałac Północy”, który jest drugą pozycja, która wyszła spod pióra pisarza. W oryginale ukazała się w 1994 roku, na nakład polski trzeba było czekać aż do 2011 roku. Niemniej jednak mogę się już pochwalić, że mam ją za sobą. Tylko tak się zastanawiam, czy warto tym się chwalić? Początkowe powieści a raczej długie opowiadania skierowane są do młodzieży, chociaż jak sam autor pisze ma nadzieje, że przypadną czytelnikowi w każdym wieku i chętnie będzie po nie wracał. No ja niestety już wiem, że raczej nie powrócę… W lekturę wprowadza nas Ian, jeden z…

Korzystając z okazji postanowiłam zapoznać się z kolejnymi pozycjami Carlosa Ruiz Zafona i tak oto w moje ręce trafiły „Światła września”. Owe opowiadanie powstało w 1995 roku i jest trzecią książką, która wyszła spod pióra Zafona. W polskim przekładzie ukazała się dopiero w 2011 roku a więc trochę przystało nam na nią czekać. Zawsze gdy sięgam po takie niby „nowości” mam pewne obawy, czy to co teraz tak promowane nie jest zbytnio przykurzone. Na szczęście Zafonowi udało się stworzyć ponadczasową historię, która nie starzeje się ze swoim wiekiem. „Światła września” adresowane są do młodzieży, jednakże Zafon tworzył je z myślą o czytelnikach w każdym wieku, poczynając od nastu lat a kończąc na…