Czy pamiętacie może Mileną zwaną Milaczkiem i jej życiowe perypetie? A może zatęskniliście za nietuzinkową Zofią Kruk lub za Bachorem to znaczy Zuzanną? Jeśli tak to ucieszy Was fakt, że ponownie będziecie mogli je spotkać i zobaczyć co u nich słychać. Czas zatem zrobić pyszną kawę, usiąść w wygodnym fotelu i sięgnąć po książkę “Nie ma jak u mamy” by znów spotkać dawnych znajomych. Magdalena Witkiewicz jest polską pisarką, która od dekady podbija serca czytelniczek swoimi powieściami. Zadebiutowała w 2008 roku “Milaczkiem”, książką opowiadającą historię Mileny, dziewczyny, która na dobre zakotwiczyła w biblioteczkach czytelniczek autorki. Dzieję owej bohaterki mogliśmy także śledzić w “Pannach roztropnych” i “Szczęście pachnące wanilią”. Po dziesięciu…

Tak to nas natura skonstruowała, że miłości szukać pragniemy. Poszukujemy, wypatrujemy i z utęsknieniem wzdychamy za królewiczem na białym koniu, za drugą połówką jabłka, co to z nami się złączy. Taka też to jest Milena, a właściwie Milaczek. Dziewczę zbliżające się do trzydziestki, zmagające się z paroma kilogramami nadwagi, które jako zawodowy analityk skrzętnie co dzień sprawdza. Jej burzliwe życie urozmaicone przez siedmioletnią iskierkę Zuzię zwaną Bachorem oraz ekscentryczną, mającą “troszkę” latek na karku,  ciotkę Zofię Kruk tylko kusi czytelnika. Magdalena Witkiewicz, polska pisarka swoją przygodę z pisarstwem rozpoczęła właśnie od powołania do życia tytułowego Milaczka. Jej debiutancka powieść “Milaczek” ukazała się w 2008 roku i do tej pory podbija…

Czymże może być szczęście? Może to ulotny zapach, który niespodziewanie otula nas radością? Jeśli tak, to jakby pachniał zatem? Na to pytanie odpowiedź znalazła Magdalena Witkiewicz, polska pisarka. Według niej szczęście pachnie wanilią i to nie byle jaką bo taką w babeczce waniliowej. Nam, czytelnikowi pozostaje zatem schrupać z apetytem ową babeczkę a przy okazji zagłębić się w historię babeczek, które owy zapach szczęścia otulił. „Szczęście pachnące wanilią” to słodko – gorzka opowieść o spełnionych marzeniach, która trafiłam w moje ręce bardzo niespodziewanie. Ta zapowiadająca się sentymentalnie lektura raczej w kręgu moich zainteresowań by się nie znalazła a tak przypadek sprawił, że zaczęłam ją czytać. W sumie to tak jak…