
Pomiędzy zapomnieniem a nadzieją – recenzja książki “Wiosna w Zapomnianym Schronisku” Julia Furmaniak
Julia Furmaniak po raz kolejny zaprasza nas do malowniczych Karkonoszy, w mury Zapomnianego Schroniska, gdzie wiosna rozkwita nie tylko w przyrodzie, ale i w sercach bohaterów. „Wiosna w Zapomnianym Schronisku” to kontynuacja historii, która urzekła czytelników swoją ciepłą i nastrojową atmosferą, a jednocześnie skłoniła do refleksji nad tym, jak radzić sobie z przeszłością i otwierać się na nowe. To opowieść o nadziei, która rodzi się nawet po największych sztormach, i o tym, że czasem ucieczka w ustronne miejsce może okazać się początkiem najpiękniejszej drogi do odnalezienia siebie i szczęścia. Julia Furmaniak udowadnia, że nawet w spokojnej narracji można zawrzeć głębokie emocje i poruszające dylematy, które na długo zostają w pamięci.
Po miesiącach ciężkiej pracy Rafał i Klaudia, właściciele Zapomnianego Schroniska, ponownie otwierają jego podwoje, by powitać pierwszych wiosennych turystów. Ich życie, choć wypełnione obowiązkami, zaczyna jednak budzić pytania o prawdziwą definicję szczęścia. Czy ucieczka w pracę to na pewno najlepsza recepta na życiowe spełnienie? Autorka z wyczuciem pokazuje ich codzienne zmagania, drobne radości i narastające wątpliwości, pozwalając czytelnikowi zajrzeć za kulisy ich związku i wspólnego projektu. Równocześnie w górskie zakątki przybywa Monika, próbująca uporać się z bolesnymi wspomnieniami po Michale. To właśnie w Zapomnianym Schronisku szuka ukojenia i nowego rozdziału w życiu. Jej decyzja o porzuceniu miasta i zatrudnieniu się w tym ustronnym miejscu jest desperacką próbą ucieczki od bólu, ale jednocześnie otwiera drzwi na nieoczekiwane spotkania.
Tymczasem Aleksander, przekonany, że jego dawne uczucia do Moniki to już przeszłość, niespodziewanie natrafia na jej post w internecie. To z pozoru błahe zdarzenie staje się impulsem do powrotu w góry, do miejsca, które wiąże go z przeszłością Moniki. Czy ta spontaniczna decyzja odmieni jego życie i ponownie splącze ich losy? Autorka wplata ten wątek w sposób subtelny, pozwalając na powolne narastanie napięcia i niepewności. Relacje między bohaterami są misternie utkane, pełne niedomówień, ukrytych uczuć i cichych tęsknot. Każda postać wnosi do fabuły swoją unikalną historię i bagaż doświadczeń, z którymi próbuje się zmierzyć. Odradzanie się przyrody w Karkonoskim Parku Narodowym staje się symbolicznym tłem dla wewnętrznych przemian, które przechodzą bohaterowie. Wiosna to czas odradzania się na nowo, a Julia Furmaniak doskonale oddaje ten proces, pokazując, jak jej bohaterowie małymi krokami zostawiają przeszłość za sobą i otwierają się na nowe doświadczenia.
Julia Furmaniak stworzyła powieść o drugim początku, o nadziei, o uzdrawiającej mocy natury i o tym, że życie często prowadzi nas w miejsca, których się nie spodziewamy, ale właśnie tam dzieją się rzeczy najważniejsze. Styl autorki jest lekki, przyjemny i niezwykle naturalny, co sprawia, że książkę czyta się płynnie, pozwalając całkowicie zanurzyć się w opisywany świat. Julia Furmaniak nie pędzi z akcją, lecz pozwala historii płynąć swoim rytmem, co buduje wyjątkową, kojącą atmosferę. Nawet jeśli niektóre momenty można przewidzieć, to nie umniejsza to uroku tej opowieści. Wręcz przeciwnie, dodaje jej autentyczności i sprawia, że czujemy się częścią tego małego, górskiego świata. To ciepła, nastrojowa literatura, która, choć pozbawiona dynamicznej akcji, jest pełna czułości, wzruszeń i refleksji.
„Wiosna w Zapomnianym Schronisku” to dowód na to, że piękno kryje się w prostocie i w subtelnych niuansach ludzkich relacji. Autorka z niezwykłą wrażliwością podchodzi do tematu radzenia sobie z traumą i straty, dając nadzieję, że można żyć dalej pomimo trudnych przeżyć. Wiosna w Zapomnianym Schronisku to nie tylko pora roku, to także metafora nowego początku, szansy na uzdrowienie i odnalezienie własnego miejsca na ziemi. To książka, która ukołysze, wzruszy i pozwoli choć na chwilę oderwać się od zgiełku codzienności, przenosząc nas w magiczny świat gór, gdzie natura staje się lekarstwem dla zranionych dusz. Jest to lektura dla każdego, kto szuka w literaturze ukojenia, nadziei i przypomnienia, że życie zawsze oferuje drugą szansę.
O książce:
Tytuł: Wiosna w Zapomnianym Schronisku
Autor: Julia Furmaniak
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2025-03-05
Cykl: Zapomniane schronisko (tom 2)
Gatunek: Literatura obyczajowa
Sprawdź, gdzie kupić:
Czytaj także:
Ocena:
- Książka zainteresowała mnie:
- Akcja wciągnęła mnie:
- Narracja uwiodła mnie:
- Temat zaciekawił mnie:
- Postacie zawładnęły mną:
Podsumowanie:
„Wiosna w Zapomnianym Schronisku” to dowód na to, że piękno kryje się w prostocie i w subtelnych niuansach ludzkich relacji. Autorka z niezwykłą wrażliwością podchodzi do tematu radzenia sobie z traumą i straty, dając nadzieję, że można żyć dalej pomimo trudnych przeżyć. Wiosna w Zapomnianym Schronisku to nie tylko pora roku, to także metafora nowego początku, szansy na uzdrowienie i odnalezienie własnego miejsca na ziemi. To książka, która ukołysze, wzruszy i pozwoli choć na chwilę oderwać się od zgiełku codzienności, przenosząc nas w magiczny świat gór, gdzie natura staje się lekarstwem dla zranionych dusz. Jest to lektura dla każdego, kto szuka w literaturze ukojenia, nadziei i przypomnienia, że życie zawsze oferuje drugą szansę.

